یکی از جدید ترین و کارآمد ترین روش های تامین مالی برای انواع پروژه ها را می توان قرارداد های BOT دانست که توسط دولت ترکیه در سال 1980 معرفی گردید.
در این محتوا قصد داریم تا شما را با این نوع از قرارداد آشنا کنیم.
عبارت BOT مخفف Build Operate Transfer است و به این معنی است که یک پروژه از سوی دولت به یک شرکت خصوصی واگذار می شود تا توسط این شرکت فرایند ساخت (Build) آن انجام گردد و جهت جبران هزینه های ساخت به این شرکت اجازه بهره برداری (Operate) از پروژه اعطا می شود و پس از مدت معینی پروژه و حق استفاده از آن را به رایگان به دولت منتقل (Transfer) کند.
این روش قراردادی و سایر روش های مشابه آن مانند روش بیع متقابل در عصر حاضر که دولت ها توان پرداخت هزینه های سنگین امور ساخت را ندارند بسیار کاربردی می باشد.
معمولا پروژه های BOT در 8 مرحله انجام می شوند که در این بخخش به معرفی مختصری از هر یک از آنها می پردازیم
سرآغاز هر پروژه ای انجام امور اولیه ای مانند امکان سنجی (feasibility study) است
اسناد مناقصه از طرف ارگان دولتی تدوین می گردد و از طریق مراجع مربوطه اطلاع رسانی می گردد
پیمانکاران متعددی در مناقصات شرکت می کنند و پیشنهاد های خود را اعلام می کنند
در این مرحله دولت بایستی پیشنهاد های پیمانکاران را بررسی نموده و پس از بررسی سوابق و تجارب آنها نسبت به انتخاب بهترین گزینه اقدام نماید
پیش از آغاز طرح اجرای موارد زیر رایج می باشد:
عملیات ساخت طرح توسط پیمانکار در این مرحله انجام می گردد
همان طور که در ابتدای مقاله نیز اشاره شد تا مدت معینی بهره برداری پروژه برعهده پیمانکار می باشد و انتقال تکنولوژی نیز در این مرحله انجام می شود
آخرین مرحله از هر قرارداد BOT انتقال مالکیت آن به دولت است.
قرارداد های BOT مانند هر نوع قراردادی مزایا و معایبی دارند که در ادامه برخی از این موارد را معرفی خواهیم نمود
روش BOOT شباهت هایی با روش BOT دارد که مهم ترین آنها انتقال مالکیت پروژه به کارفرما پس از گذشت مدت زمانی معین است ولی این دو روش تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند که در ادامه آن ها را بیان می کنیم.
عبارت BOOT مخفف Build Own Operate Transfer می باشد. بنابر این تنها تفاوت این روش با BOT در کلمه Own به معنای تملک می باشد.
در روش BOOT پس از ساخت پروژه مالکیت پروژه تا مدت معینی به کنسرسیوم واگذار می شود و می تواند تا مدتی از آن بهره برداری نماید و مهم ترین تفاوت آن با BOT در این است که اختیارات کنسرسیوم در این روش بسیار بیشتر از BOT است.
در زمان بهره برداری پروژه BOOT کنسرسیوم می تواند مالکیت را به بخش ثالث واگذار کند و یا برای خود جانشین تعریف نموده و قیمت ها را به تنهایی تعیین کند ولی این اختیارات در پروژه های BOT وجود ندارد.
در این بخش یک نمونه قرارداد BOT را در دو قالب WORD و PDF خدمت شما ارائه می دهیم تا آشنایی شما با قرارداد های BOT تکمیل گردد.
خوب و آموزنده بود . ممنون
خواهش میکنم! خوشحالم که مفید بود. اگر سوال دیگری دارید یا به اطلاعات بیشتری نیاز دارید، خوشحال میشوم کمک کنم.
قراردادهای BOT چه مزایایی برای دولتها دارند؟
روش جدید و کارآمد تأمین مالی برای پروژهها چیست؟
تأمین مالی پروژهها یکی از چالشهای مهم در صنایع مختلف است. در سالهای اخیر روشهای جدید و کارآمدی برای تأمین مالی پروژهها توسعه یافتهاند که میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
1. Crowdfunding (تأمین مالی جمعی): این روش به افراد و شرکتها اجازه میدهد که از طریق پلتفرمهای آنلاین، سرمایه را از تعداد زیادی سرمایهگذار کوچک جمعآوری کنند. این روش به ویژه در پروژههای کوچک و استارتاپها محبوب است.
2. Venture Capital (سرمایهگذاری خطرپذیر): سرمایهگذاری خطرپذیر یک نوع تأمین مالی است که در آن سرمایهگذاران تأمین مالی را در ازای خروجیهای مالی بالا در شرکتهای نوپا که پتانسیل رشد زیادی دارند، انجام میدهند.
3. P2P Lending (وامدهی همتا به همتا): این مدل به افراد و کسبوکارها اجازه میدهد که مستقیماً از یکدیگر وام بگیرند و به عنوان وامدهنده استفاده کنند. این سیستم میتواند هزینههای بهره را کاهش دهد.
4. Blockchain و ICOs: با ظهور فناوری بلاکچین، پروژهها میتوانند از عرضه اولیه سکهها (ICO) به عنوان یک روش تأمین مالی استفاده کنند. این روش به شرکتها اجازه میدهد که توکنها را به سرمایهگذاران بفروشند و در ازای آن سرمایه جمعآوری کنند.
5. تأمین مالی سبز: پروژههایی که impact اجتماعی یا زیستمحیطی مثبتی دارند، میتوانند از منابع مالی مخصوص و تأمین مالی سبز استفاده کنند که به دنبال حمایت از پروژههای پایدار و سبز هستند.
6. تأمین مالی مبتنی بر نتایج: در این مدل، منبع تأمین مالی تنها در صورتی پرداخت میشود که پروژه به نتایج خاصی دست یابد. این به کارآفرینان و سرمایهگذاران انگیزه میدهد که نتایج بهتری به دست آورند.
7. اقساط پیشرفته زمین: در پروژههای عمرانی، میتوان از مدلهای تأمین مالی مانند اجاره به شرط تملیک یا اقساط پیشرفته زمین استفاده کرد.
این روشها به همراهی با نوآوریهای مالی و تکنولوژیکی در حال پیشرفت هستند و میتوانند به شرکتها در تأمین منابع مالی مورد نیازشان کمک کنند.
قراردادهای تأمین مالی چه ویژگیهایی دارند که آنها را از سایر روشها متمایز میکند؟
این قراردادهای تامین مالی دقیقاً چگونه کار میکنند و چه مزایایی نسبت به سایر روشها دارند؟